Σάββατο
Ὁ μικρὸς Λουκᾶς, οἱ ταλαιπωρίες του, οἱ ἠρωϊκοὶ γονεῖς του σιωπηλὸ παράδειγμα γιὰ ὅλους μας.
15 Μαρ 2010
• Σὲ μία χώρα ποὺ ἀπὸ τὸ 1970 μέχρι σήμερα ἔχουν δολοφονηθεὶ 14.800.000 ἑλληνόπουλα, ἡ ἱστορία ἑνὸς δίχρονου παιδιοῦ, καὶ δύο γονέων ποὺ ἀποφάσισαν νὰ μὴν δολοφονήσουν τὸ παιδί τους, ἂν καὶ τοὺς προτάθηκε ἀπὸ τοὺς γιατρούς.
• Ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει αὐτὸ ποὺ ζητάει, μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μας.
• Σημ. Τὸ youtube μισεῖ τὸ νὰ πληροφοροῦμε γιὰ τὸ πὼς καὶ τί γίνεται στὶς ἐκτρώσεις, ἀφοῦ γιὰ δεύτερη φορὰ διαγράφει ἐπεξηγηματικὸ βίντεο ποὺ περιγράφει τὴν δολοφονία, ἀπειλώντας μας ὅτι θὰ μπλοκάρει τὸν λογαριασμό μας γιὰ 6 μῆνες.
πηγή Ελληνικό ιστολόγιο
2 σχόλια
![[Ο+ΛΟΥΚΑΣ.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtTdtCyHii5vDa9AEFGpVvxcK2kRYIBFk0pYu2EBKKdiIFU0wcJNPSw-6Q7QtBSjgpBo0NvU4zM5AADIDQ7sEfwAjbjhpjPC840tSU5PphC_CYyVVO_n7vJvo0dmf-AJmO3R1tXqTu60wi/s1600/%CE%9F+%CE%9B%CE%9F%CE%A5%CE%9A%CE%91%CE%A3.jpg)
Ὁ μικρὸς Λουκᾶς, οἱ ταλαιπωρίες του, οἱ ἠρωϊκοὶ γονεῖς του σιωπηλὸ παράδειγμα γιὰ ὅλους μας.
15 Μαρ 2010
• Σὲ μία χώρα ποὺ ἀπὸ τὸ 1970 μέχρι σήμερα ἔχουν δολοφονηθεὶ 14.800.000 ἑλληνόπουλα, ἡ ἱστορία ἑνὸς δίχρονου παιδιοῦ, καὶ δύο γονέων ποὺ ἀποφάσισαν νὰ μὴν δολοφονήσουν τὸ παιδί τους, ἂν καὶ τοὺς προτάθηκε ἀπὸ τοὺς γιατρούς.
• Ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει αὐτὸ ποὺ ζητάει, μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μας.
• Σημ. Τὸ youtube μισεῖ τὸ νὰ πληροφοροῦμε γιὰ τὸ πὼς καὶ τί γίνεται στὶς ἐκτρώσεις, ἀφοῦ γιὰ δεύτερη φορὰ διαγράφει ἐπεξηγηματικὸ βίντεο ποὺ περιγράφει τὴν δολοφονία, ἀπειλώντας μας ὅτι θὰ μπλοκάρει τὸν λογαριασμό μας γιὰ 6 μῆνες.
πηγή Ελληνικό ιστολόγιο
2 σχόλια
- Αγγελουδι μου Λουκα ο θεος να σε κανει καλα,ο Χριστουλης να σε βοηθησει να γινεις καλα και να μεγαλωσεις και να γινεις αξιο παλικαρι,η Μανουλα σου και ο Πατερας σου να σε εχουν με χαρα στην αγκαλια τους παντα και να μην στεναχωριουνται ο Χριστος μας αγαπαει και ειναι παντοδυναμος,ο θεος να ευλογει τους γονεις σου την αδερφουλα σου και σενα,ο θεος να σου δωσει υγεια και χαρα αγγελουδι μου.
- Σημερα Κυριακη μικρε μου Αγγελε διαβασα την Ιστορια σου και απο τα βαθυ της καρδια μου προσευχομε για ολους σας αγορι μου.
Ο Παντοδυμος να σας δινει δυναμη και κουραγιο και συντομα στην αγκαλια της μανουλας σου και του Πατρος σου.
Παρασκευή
Έκαψαν Εκκλησία στα Άνω Πατήσια
Ένα τραγικό γεγονός συνέβη χθες τα ξημερώματα 28 Οκτωβρίου 2010, όπου άγνωστοι έκαψαν και βεβήλωσαν εκκλησία.
Συγκεκριμένα ιερόσυλοι αφού πρώτα προκάλεσαν ζημιές, στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο ιστορικό ναϊδριο του Αγίου Γεωργίου στο Άλσος Προμπόνα στα Άνω Πατήσια.
Πέμπτη
Αθάνατοι Γίγαντες, σύγχρονοι Νάνοι...
Ας είμεθα τίμιοι απέναντι της Ιστορίας.
Το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ι. Μεταξά...
(Π. Κανελλοπουλος 1902-1986, Έλληνας φιλόσοφος, πολιτικός, Πρωθυπουργος και ακαδημαϊκός).
Το ΟΧΙ ειπε ο Μεταξας όταν ο Ελληνικος λαος εκοιματο τον υπνο του δικαιου.. Βεβαίως είναι πανθομολογούμενο τοις πάσι...
Πατήστε για μεγέθυνση
Μολονότι το όνομα του Εθνικού κυβερνήτου, Ιωάννου Μεταξά, δέν αναφέρεται ούτε από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία μας, αλλα ούτε και απο τα Μεσα Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων - που κάθε επετειο της 28ης Οκτωβρίου, το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι - στη συνείδησι του Ελληνικού Λαού αλλά και στις επίκαιρες σηζητήσεις, ο Μεταξάς, κατα γενική παραδοχή, πέρασε το κατώφλι της Ιστορίας περισσότερο για την απάντησι που έδωσε στον ιταλό πρέσβυ, Εμμανουέλε Γκράτσι.
Οταν δέκα λεπτά πρίν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, εκείνος κτύπησε το κουδούνι της φτωχικής οικίας του πρωθυπουργού, με την εντολή να παραδώση το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940.
''Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει'' αφηγείται ο Γκράτσι. "Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: "Alors c'est la guerre." (Λοιπόν έχουμε πόλεμο)."
Είναι τόσο περιττό να πούμε ότι εκείνη την ώρα και οι πιό ξενύχτηδες Αθηναίοι, θα ήσαν ήδη στον πρώτο τους ύπνο. Την συνάντησι, τον χρονο και τον λόγο προώρισε, για καλή μας τύχη, η Ιστορία, εκείνη την στιγμή, στον Ιωάννη Μεταξά. Ουδείς δύναται να το αρνηθεί. Μόνο να το αποσιωπά με την γενναιότητα των δειλών...
Βεβαια σημερα πολλοι αν οχι οι περισσοτεροι Νέο-Ελληνες αγνοουν, οτι το Οχι του Μεταξα δεν γεμισε απλως την συγχρονη Ελλαδα με δοξα αναλογη του ιστορικου παρελθοντος και του αθανατου μεγαλειου της. Αλλα ουσιαστικως το μεγα ΟΧΙ του Μεταξα, συνετελεσε καθοριστικως στην ηττα του αξονος.
Ενώ αν ο υποπτος θανατος του, την 29ην Ιανουαριου 1941 δεν τον απεμακρυνε απο το προσκηνιο της Ιστοριας, πολλα μπορουσαν να εχουν συμβη, εως και την πληρη ανατροπη...Διοτι μολονοτι αποσιωπουμενο απο τους "ιστορικους και εκπαιδευτικους" των Μεσων Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων, ειναι ιστορικως διαπιστωμενο, οτι ο Χιτλερ, μετα την παταγωδη αποτυχια του Μουσσολινι να καταλαβη την Ελλαδα αλλα και τις δυσμενεστατες επιπτωσεις συνεπεια της δημιουργηθεισης καταστασεως στην προετοιμασια της Γερμανικης εκστρατειας κατα της Ρωσσιας, επεχειρησε να δελεασει την Ελλαδα με λιαν επωφελεις την πατριδα μας προτασεις Ειρηνης προς την Ιταλια, εξασφαλιζοντας την δυνατοτητα να διατηρησει η Ελλαδα τα εδαφη στην Β.Ηπειρο, τα οποια ο Ελληνικος Στρατος ειχε καταλαβει καταδιωκοντας τους Ιταλους.
Σημαντικες λεπτομερειες για τις Γερμανικες προτασεις Ειρηνης προς τερματισμο του Ελληνο-ιταλικου πολεμου παρεχονται στο βιβλιο του Α.Π.ΖΟΛΩΤΑ, "Γερμανικαι προτασεις Ειρηνης". "Η προσπαθεια της Γερμανιας προς τερματισμο του ΕλληνοΙταλικου Πολεμου" εκδοσεις Ερωδιος 2005. Οι προτασεις αυτες κατεστησαν γνωστες στη συναντησι της 17ην Δεκεμβριου 1940, του Ελληνος Πρεσβεως Π. Αργυροπουλου, στην Ισπανια με τον Ουγγρο στρατηγο Αντορκα (Πρεσβεως της Ουγγαριας στην Ισπανια και προσωπικου φιλου του Φον Καναρη, απεσταλμενου του Χιτλερ στον Αντορκα δια την διαμεσολαβησι μεταξυ Γερμανιας και Ελλαδος) και διεβιβασθησαν αμεσως προς τον Μεταξα.
Αυτές περιελαμβαναν τα ακολουθα:
"...Η Ελλας ηδυνατο να διατηρηση τας θεσεις τας οποιας κατελαβε ο στρατος της εν Αλβανια και να συναφθη Ειρηνη προς την ιταλια. Προς αποφυγη επεισοδιων μεταξυ Ελληνων και Ιταλων θα εδημιουργειτο νεκρα Ζωνη, εντος της οποιας θα παρεμβαλλοντο μεταξυ των δυο αντιπαλων στρατων γερμανικαι δυναμεις ως παρατητρηται. Η Γερμανικη Κυβερνησις, εαν εδεχετο η ελληνικη, θα ανελαμβανε τη υποχρεωσι να μεριμνηση οπως αποχωρησουν αι επι του εδαφους της ευρισκομενοι κατα την στιγμην της ανακωχης Βρεταννικαι υναμεις..."
Η εισηγησις του πρεσβεως μας μεταξυ αλλων ελεγε και τα εξης:
"...επρεπε να δεχθωμεν τας προτασεις, για να αποφυγωμε πασαν μελλοντικην επεμβασιν της Γερμανιας εις τον Ελληνο-ιταλικον πολεμο, η οποια θα ητο καταστρεπτικη δι ημας..."
Οι ΑΓΓΛΟΙ εν τω μεταξυ, πολυ πιθανον ενημεροι των τεκταινομενων, προσπαθουν ποικιλοτροπως να πεισουν εγκαιρως τον Μεταξα (συναντησεις του Στρατηγου Ουέϊβελ στην Αθηνα την 17η Ιανουαριου 1941) να δεχθη συμβολικες δυναμεις στην Θεσσαλονικη, βεβαιοι οντες οτι κατ αυτον τον τροπο θα πρκαλουσαν και θα εξαναναγκαζον τον Χιτλερ να επιτεθη αμεσα κατα της Ελλαδος, δηλαδη να εμπλακη και στα Βαλκανια, επ ωφελεια των ιδιων.
Και καλως δια τα συμφεροντα της πατριδος των, οχι ομως και δια τα ιδικα μας. Δεν ειναι παραδοξο που το τελευταιο κειμενο-διακοινωσις του Εθνικου Κυβερνητη Ιωαννη Μεταξα προς την, Αγγλικη Κυβερνησι συνταχθεν την 17η Ιανουαριου 1941, προσπαθουσε να αποφυγη την προκλησι του Ελληνο-Γερμανικου πολεμου που θα πυροδοτουσε η παρουσια-προφασις στην Ελλαδα έστω και μικρου αγηματος Αγγλων ή της RAF στην Βορειο Ελλαδα. "...Ειμεθα αποφασισμενοι να αντιμετωπισωμεν καθ οιονδηποτε τροπο και με οιασδηποτε θυσιας ενδεχμενη Γερμανικη επιθεσι, ΑΛΛΑ ΟΥΔΟΛΩΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕΝ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩΜΕ...." εγραφε ο Μεταξας στο τελευταιο γραπτο μηνυμα του, διακοινωσι προς την Αγγλικη Κυβερνησι...
Συμπτωματικως, την ιδια ημερα αισθανεται ελαφρα αδιαθεσια, εγχειριζεται δια "παραμυγδαλικο αποστημα" μετα απο δυο ημερες, την 19ην Ιανουαριου 1941, και τελικως αποθνησκη την 29ην Ιανουαριου 1941...
Αξιζει όμως να γνωρισουμε περισοτερο τον Ιωαννη Μεταξα και το εργο του.
Α) Γνωριζοντας τον Ιωαννη Μεταξα από δηλωσεις των πολεμιων του...
1. Παναγιωτης Κανελοπουλος
"...Πρεπει να ειμεθα χωρις αλλο ευγνωμονες εις τον Ι. Μεταξα, διοτι ειπε ολομοναχος, εις το σκοταδι της Νυχτας το μεγα ΟΧΙ. Λεγουν, οσοι αντικρυζουν με εμπαθεια και αυτα τα γεγονοτα της στοριας, οτι το οχι δεν το ειπε ο Μεταξας αλλα ο ελληνικος λαος. Ναι το ειπε ο Ελληνικος Λαος, αλλα αφου το ειχεν πη ο Μεταξας. Εαν ο Μεταξας ελεγε ΝΑΙ , πως θα ελεγε το ΟΧΙ ο Ελληνικος λαος, αφου θα ξυπνουσε αργοτερα? Θα το ελεγε βεβαια μεσα του, θα το εξεδηλωνε εμπρακτα οταν θα ωργανωνε μυστικα τη αντιστασι αλλα η Αλβανικη εποποιια δεν θα εγραφετο ποτε. Ας ειμεθα τιμιοι απεναντι της Ιστοριας. Το μεγα ΟΧΙ ειναι πραξις του Ι.Μεταξα..." Απο το βιβλιο "Τα χρονια του Μεγαλου Πολεμου" του Π. Κανελλοπουλου.
2. Μίκης Θεοδωράκης
Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά..
"...Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Ο Μεταξάς ήταν πολύ τυχερός διότι συνέδεσε το όνομά του με το "Οχι", συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη και πέθανε σε μια κορύφωση νίκης. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά. Τόσο τυχερός ήταν δηλαδή, έτυχε η κατάλληλη στιγμή να πει το "Οχι" και μετά να πεθάνει... Και πίσω από το "Οχι" αυτό, δείχνει ότι ήταν ίσως ο μοναδικός πολιτικός στην Ευρώπη που δεν πίστευε στη νίκη του Χίτλερ. Πίστευε δηλαδή ότι θα νικήσουν οι Εγγλέζοι, κάτι που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε παράλογο. Και, βεβαίως, ταίριαζε πολύ και με τη νοοτροπία του θρόνου, που ήταν αγγλόφιλος..."
3. Γρηγόρης Φαράκος *
Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος...
"...Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου το περίμενα γιατί θα είχα το πρώτο μου μάθημα στο πρώτο έτος του Πολυτεχνείου... Εκείνο που αισθάνομαι μέχρι τώρα – και πιστεύω το αισθάνεται και ο περισσότερος κόσμος από τότε – ήταν ότι η ζωή, γενικά η ζωή και της χώρας και του κάθε ατόμου, χωρίστηκε στα δύο. Στο πριν και το μετά. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου καθόρισε και την εξέλιξη όλης της χώρας στα κατοπινά...
...Η στάση της Σοβιετικής Ενωσης στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν διφορούμενη. Επιπλέον, το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπερντοφ δημιούργησε προβλήματα σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που είχαν ταχθεί κατά του Αξονα...
...Ο,τι και να πεις για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα. Και βεβαίως, επειδή και το ΚΚΕ αυτή είχε ως μοναδική κατεύθυνση, με αυτή την έννοια ταυτίζονται... Βεβαίως, αρνιέμαι τους διθυράμβους που συνήθως ακούγονται υπέρ του Μεταξά που είπε το “Οχι”, αλλά και από την άλλη μεριά, δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη συνεχή κριτική των αριστερών, οι οποίοι δεν είπαν ΠΟΤΕ ότι εν πάση περιπτώσει ο Μεταξάς εκείνο το πρωί είπε αυτό που αισθανόταν όλος ο ελληνικός λαός. Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος..."_________________
* Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος υπηρξε γ.γ. του ΚΚΕ.
_____________________________
Β) Ο Μεταξας αντιμετωπος με την Ιστορια
"..Πολλοί δεν μπορούν να του συγχωρήσουν ότι υπήρξε πιο αποτελεσματικός ως αγωνιστής για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη για τον λαό, για τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις του μόχθου των αγροτών και των εργατών. Ισως το πιό προσβλητικό για εμας τους Ελληνες..." γράφει ο αείμνηστος Παναγιώτης Γ. Βατικιώτης(1928-1998), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου – διεθνώς ανεγνωρισμένος ως ένας από τους μεγάλους ειδήμονες στην πολιτική Ιστορία της εγγύς και μέσης ανατολής- στο βιβλίο του ''Μια πολιτικη βιογραφια του Ιωαννη Μεταξα'' "...ηταν, ότι ο Μεταξάς κατόρθωσε να κυβερνήσει την χώρα για τεσσεράμισι χρόνια με ένα ουσιαστικά προσωπικό καθεστώς φωτισμένης δεσποτείας χωρίς καμία υποστήριξι από κάποιο πολιτικό κόμμα. Ενα καθεστώς που στηριζόταν απόλυτα σε μιά αμοιβαία συμφωνία με τον βασιλιά, σε ενα σώμα αξιωματικών που τον σεβόταν ως τον κάποτε λαμπρό επιτελικό απόστρατο στρατηγό, και στη δική του εντυπωσιακή ηθική αυθεντία…"
Γ) Η Ιστορια μετα το ΟΧΙ…
Η θανατηφορος "ασθενεια" του Ιωνανη Μεταξα...
Στο βιβλιο του David Irving "Ο Πολεμος του Χιτλερ" εκδοσεις Γκοβοστη, Δεύτερος Τομος σελις 774 ανφερεται οτι ο καθηγητης Hans Eppinger, ο πιο σπουδιαος γιατρος του Γ' Ράϊχ, εξεταζοντας τον θανοντα Βασιλια Βορι, της Βουλγαριας, παρατηρησε οτι τα κατω ακρα του Βασιλια ειχαν μαυρισει, κατι που ειχε δη μονον μια φορα πριν, οταν ο πρωθυπουργος της Ελλαδος Ιωαννης Μεταξας ειχε δηλητηριαστη, τον Ιανουαριο του 1941.. Ενω στο ιδιο βιβλιο σον πρωτο Τομο σελις 454, για το ενδεχομενο επιθεσεως κατα της Ελλαδος αναφερε τα εξης:
"...Ετσι διαμορφωθηκε το στρατηγικο χρονοδιαγραμμα του Χιτλερ. Θα πραγματοποιουσε, νωρις τον Μαρτιο 1941, την επιθεσι κατα της ΕΛΛΑΔΟΣ, με την κωδικη ονομασια ΜΑΡΙΤΑ, απο το ονομα της μιας κορης του Αρχιστρατηγου Γιοντλ. Φυσικα αν οι Ελληνες αποφασιζαν να απομακρυνουν τους αγγλους καλεσμενους τους θα ανακαλουσε οριστικα την ΜΑΡΙΤΑ. Δεν ειχε το παραμικρο ενδιαφερον να καταλαβει την Ελλαδα..."
Δ) Τα εργα του Ιωαννη Μεταξα...
Ο,τι το αριστεροκρατουμενο δουλοφρον της Ελλαδικης Σοβιετιας κατεστημενο αποκρυπτει.
Ομως ο Ιωαννης Μεταξας και το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 είχε ήδη αφήσει έργο πρίν την ηρωική αυγή της 28ης/10/1940.
Η δημιουργία του ΙΚΑ, η θέσπισις ιατρικής περιθάλψεως και δώρου εργασίας.
Η καθιέρωσις του οκταώρου και των υπερωριών.
Η πρωτομαγιά ως αργία και εορτή των εργατών.
Τα κατώτατα όρια μισθών, η ρύθμισις των αγροτικών χρεών, η θέσπισις υποχρεωτικής αδείας μετ' αποδοχών, ο εκσυγχρονισμός των Γεωργικών Συνεταιρισμών και της ποινικής δικονομίας.
Η θέσπισις της υποχρεωτικής παιδείας.
Ο Νόμος περί υποχρεωτικής διαιτησίας και επίλυσεως των εργατικών διαφορών.
Ακόμη η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την καθιέρωσι της Δημοτικής.
Αλλά και ο εκσυγχρονισμός του Στρατού και του Ναυτικού.
Η αθόρυβη και αποτελεσματική προετοιμασία των συνόρων σε μήκος πέραν των 200 χιλιομέτρων με οχυρωματικά έργα.
Η "γραμμή Μεταξά", που αναφέρεται σε όλα τα στρατιωτικά συγγράμματα του κόσμου, στρατηγικό και κατασκευαστικό επίτευγμα αξιοθαύμαστο έως σήμερα για την τεχνική αρτιότητα αλλα και το σύντομο χρονικό διάστημα που πραγματοποιήθηκε με τα ασήμαντα μέσα της εποχής εκείνης υπο άκρα μυστικότητα.
Είναι όλα μέρος από το τεράστιο έργο που φέρει φαρδιά πλατειά την υπογραφή του Ιωαννου Μεταξά. Είναι λοιπόν ευθύνη μάλλον της αδέκαστης ιστορίας παρά της μικροψυχίας των πολιτικών και της κακεντρεχειας των Μεσων Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων να κρίνουν τον Ιωαννη Μεταξα, το Εργο του και την αναγκαιότητα ή μη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου 1936, την Εθνική συνεισφορά του Ιωαννη Μεταξά.Στην υλική προπαρασκευή, στον Εθνικό φρονηματισμό. Στην δόξα του ΟΧΙ.
Ε) Ο Μεταξας για το τι σημαινει Ελλαδα, Ελλην, Ελληνισμος...
"...Το σφάλμα είναι οτι ενομίσαμε ότι ημπορούμε κατ'αναλογίαν με άλλα έθνη να περιλάβωμεν εντός ορίων εδαφικών τον Ελληνισμόν. Ενώ ακριβώς η ιδιοφυία της φυλής μας είναι να μην έχει όρια. Εις όλην την ιστορίαν μας, πλήν του Βυζαντίου, οι Έλληνες αποτελούμεν ένα ή πλειότερα ισχυρά κρατικά κέντρα με όρια ακτινοβολούντα προς πάσας τα κατευθύνσεις...
...Χάρις εις πολιτικήν εσφαλμένην, πολλοί από τους πλοκάμους αυτούς απεκόπησαν.Αλλά θα ξαναγίνουν πάλι. Διότι προς τα εκεί μας οδηγεί η φυλετική μας ιδιοφυία και η μοίρα μας. Ούτε θα πρέπει να επηρεαζόμεθα από τας αντιξόους περιστάσεις της στιγμής τας οποίας άλλωστε ημείς με τα σφάλματα μας προεκαλέσαμε και αι οποίαι αποτελούν παρωδικό φαινόμενο. Αυτη λοιπόν δύναται και κατ ανάγκην θα είναι η μεγάλη ιδέα μας, όχι με το βυζαντινό εδαφικό περιεχόμενο αλλά με το περιεχόμενο της αρχαίας δηλαδή κατ ουσίαν και πάλιν η επικράτησις της φυλής μας και εκτός των ορίων του ελληνικού κράτους ...." Από την αρθρογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ιωάννου Μεταξά...(σελίς 526, Εκδοτικός οίκος Κυρομάνου, 70ον άρθρον του).
Ετσι, μολονοτι οι Ελληνες, φιμωμενοι από τον μεγαλο αδελφο των Μεσων Εξαπατησεως θα παρακολουθησουν ακομη μια φορα την υβρι την αχαριστια την μικροπρεπεια, την αγνωμοσυνη στους λογους της πολιτικης και πολιτειακης ηγεσιας αλλα και στους λογους και στα παραθυρα των νανοειδων "ιστορικων" και "εκπαιδευτικων" των Μονοπωλητων της "αληθειας"
Γνωριζουν... Και ευλαβικα τιμουν την μνημη του Εθνικου Κυβερνητη Ιωαννη Μεταξα.
http://gianniotis.blogspot.com/2010/10/blog-post_8402.html
Σάββατο
Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου: Η εθνική μας συνείδηση πλήττεται, αλλά και υπονομεύεται.
Οι καταστάσεις τις οποίες διερχόμεθα είναι κρίσιμες. Ένα μεγάλο μέρος του λαού έχει την αίσθηση ότι έχουμε ήδη αργήσει να μιλήσουμε και με αγωνία αναμένει τον λόγο της Εκκλησίας. Οι ευθύνες μας είναι πολύ μεγάλες. Καλούμεθα να μιλήσουμε σε μια εποχή κατά την οποία υπάρχουν δυνάμεις στον τόπο μας, οι οποίες επιτίθενται μετά μανίας εναντίον της Εκκλησίας και προσπαθούν να την οδηγήσουν στο περιθώριο της ζωής του τόπου μας. Όπως ορθότατα σημειώνει άγιος αδελφός: «Αυτό που ζει ο κόσμος στην περίοδο αυτή δεν το έζησε ποτέ κατά το παρελθόν. Αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή».Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα οποία μέχρι τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς επιχειρείται μια ανατροπή δεδομένων και δικαιωμάτων και μάλιστα με ένα πρωτοφανές επιχείρημα. Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυριάρχων-δανειστών μας. Το ερώτημα το οποίο γεννάται είναι εάν οι απαιτήσεις τους αφορούν μόνον οικονομικά και ασφαλιστικά θέματα ή αφορούν και την πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία της πατρίδος μας.
Το ιστορικό της κρίσεως
Η οικονομική κρίση η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μιας άλλης κρίσης την οποία θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η οικονομική κρίση είναι παγκόσμια, αλλά και τοπική. Θέλω λίγο να σταθώ στην παγκοσμιότητα αυτής της κρίσης. Στο κατά πόσον δηλαδή είναι κρίση που πηγάζει από συγκεκριμένες λαθεμένες οικονομικές επιλογές ή είναι κατασκευασμένη, δηλαδή μια κρίση-εργαλείο, που αποβλέπει σε άλλους σκοπούς. Μια κρίση που αποβλέπει σε έναν παγκόσμιο έλεγχο.
Μια προσεκτική ματιά στην όλη δομή της «κρίσης» οδηγεί τη σκέψη προς το δεύτερο. Είναι μια κρίση-εργαλείο η οποία οδηγεί στον έλεγχο των πάντων. Ασφαλώς υπάρχουν και οι ανθρώπινες αδυναμίες και τα ανθρώπινα λάθη και οι εσφαλμένοι χειρισμοί. Όλα αυτά όμως αξιοποιούνται προκειμένου να επιτευχθεί το σχέδιο.
Μια ματιά στον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκαν τα πράγματα στον τόπο μας δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι εφαρμόστηκε ένα οργανωμένο σχέδιο με τη συμμετοχή πολιτικών δυνάμεων του τόπου μας, το οποίο μας οδήγησε στη σημερινή αιχμαλωσία της πατρίδος μας σε αλλότριες δυνάμεις, οι οποίες επιβάλλουν τον δικό τους τρόπο διακυβέρνησης και με τα εδώ όργανά τους επιχειρούν να αλλοιώσουν την πολιτισμική ταυτότητα του τόπου μας.
Ο κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δεν πήραμε νωρίτερα όλα αυτά τα δύσκολα μέτρα, που σήμερα χαρακτηρίζονται αναγκαία. Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας που σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα τους; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε μέχρις εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι τα ίδια. Πώς τότε υπολόγιζαν το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή, και σήμερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται σχεδόν χωρίς αντιδράσεις.
Ας δούμε λίγο και σε τοπικό επίπεδο την κρίση.
Η οικονομική μας κρίση με πολύ άπλα λόγια οφείλεται στη διαφορά μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Στον αργό ρυθμό της παραγωγής που επιτυγχάνουμε απέναντι στο υψηλό βιοτικό επίπεδο βάσει του οποίου μάθαμε να ζούμε. Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα απ' όσα παράγουμε, τότε το οικονομικό ισοζύγιο γέρνει προς την πλευρά των εξόδων. Η χώρα μας για να αντεπεξέλθει, αναγκάζεται να δανείζεται με την ελπίδα ότι το διαταραγμένο ισοζύγιο θα ανακάμψει. Όταν αυτό δεν γίνεται και οι δανειστές απαιτούν την επιστροφή των δανεισθέντων συν τόκο, τότε φθάνουμε στην κρίση και στη χρεοκοπία.
Είναι και άλλες χώρες που ευρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση και λαμβάνουν σκληρά οικονομικά μέτρα, δεν ευρίσκονται όμως στην ίδια ανυποληψία στην οποία ευρίσκεται η χώρα μας.
Πρόκειται για έναν διεθνή διασυρμό και χλευασμό της πατρίδος μας και των κατοίκων της, που τραυματίζει την εθνική μας αξιοπρέπεια. Ακούσαμε από ομογενείς ότι έφθασαν στο σημείο να ντρέπονται να δηλώνουν ότι είναι Έλληνες, διότι αυτή η πληροφορία προκαλούσε τον χλευασμό των συνομιλητών τους.
Η αιτία του διασυρμού οφείλεται στα ψευδή στοιχεία, τα οποία έδιναν στην παγκόσμια κοινότητα και στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα οι υπεύθυνες, υποτίθεται, ελληνικές κυβερνήσεις. Μια συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης, την οποία εάν την έκανε ένας απλός έλληνας πολίτης απέναντι στο ελληνικό Δημόσιο, θα οδηγείτο σε δικαστική κρίση και καταδίκη. Μια τέτοια συμπεριφορά εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, τραυμάτισε καίρια την αξιοπρέπειά της και μας ευτέλισε ως λαό στη διεθνή κοινότητα.
Είναι προφανές ότι τέτοιες συμπεριφορές προέρχονται από ανθρώπους διεφθαρμένους, οι οποίοι υποτάσσουν στο ατομικό συμφέρον και στην ιδιοτέλειά τους την οικονομία αλλά και την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού. Δομικά στοιχεία αυτής της οικονομικής κρίσης είναι η διαφθορά των θεσμών, η διαφθορά της κοινωνίας και των επιμέρους πολιτών, καθώς και τα φαινόμενα της διαπλοκής. Όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα δείχνουν εν τέλει την αληθινή ποιότητα της κρίσης, η οποία είναι πνευματική και έχει σαν καρπό της την οικονομική.
Ήδη η δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικονομικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πνευματικό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης το οποίον άφορα τόσο την ηγεσία όσο και τον λαό. Μια ηγεσία που δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στον λαό, που δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, που πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, που καλλιέργησε τις πελατιακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Μια ηγεσία που παγίδευσε τον λαό δίδοντας οικονομικές παροχές χωρίς να υπάρχουν τα ανάλογα αποθέματα. Μια ηγεσία που γνώριζε την κατάσταση της οικονομίας της χώρας, αλλά που εγκληματικά σιωπούσε. Μια ηγεσία που ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού.
Κι από την άλλη, ένας λαός που λειτούργησε ανεύθυνα. Που γνώριζε και άκουγε ότι οι παροχές τις οποίες του πρόσφερε η ηγεσία δεν προέρχονταν από την εγχώρια παραγωγή, από αποθέματα, αλλά από δάνεια. Ένας λαός που δεν αγωνίσθηκε για την προκοπή της χώρας, που ουδέποτε πρόσεξε σχετικές προειδοποιήσεις αλλά παραδόθηκε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση, που επιδόθηκε στην κομπίνα και στην εξαπάτηση, που δεν προβληματίσθηκε για την αλήθεια των πραγμάτων, που στερημένος από ουσιαστική παιδεία δεν στάθηκε με κριτικό πνεύμα απέναντι στην εξουσία. Η αυθαίρετη απαίτηση δικαιωμάτων από συντεχνίες και κοινωνικές ομάδες με πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή οδήγησαν κατά το μεγαλύτερο μέρος στη σημερινή κατάσταση.
Η ουσία της πνευματικής κρίσης είναι η απουσία νοήματος ζωής και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου στο ευθύγραμμο παρόν, δηλαδή ο εγκλωβισμός του στο εγωκρατούμενο ένστικτο. Ένα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. Ένα παρόν καταδικασμένο στο ανιαρό και μονότονο. Η μετατροπή της ζωής σ' ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο ημερομηνίες, αυτές της γέννησης και της ταφής, με άγνωστο το μεταξύ τους διάστημα. Σε μια τέτοια προοπτική το άσκοπο συναγωνίζεται το παρά-λογο και τον αγώνα τον κερδίζει πάντα το τραγικό, όπως θαυμάσια επισημαίνει ο άγιος –πλέον– Ιουστίνος Πόποβιτς. Όταν απευθύνεσαι σε νέους ανθρώπους και τους έρωτας: «Γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτικά;» και σου απαντούν, «Πέστε μου εσείς γιατί να μην πάρω; Δεν ελπίζω τίποτα, δεν περιμένω τίποτα, η μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω την ένεση και ταξιδεύω», ή όταν επισημαίνεις σ' έναν νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θα πεθάνει και εκείνος σου άπαντα μ' ένα τραγικό χαμόγελο, «Εσείς δεν καταλαβαίνετε ότι εγώ παίρνω ναρκωτικά για να ζήσω», τότε αντιλαμβάνεσαι πόσο απίστευτα αληθινός και πόσο τραγικά επίκαιρος είναι ο Άγιος αυτός του Θεού άνθρωπος.
Επόμενο είναι μια ουσιαστική απουσία νοήματος της ζωής να την οδηγεί σε κατανάλωση, σε κυνήγι ευδαιμονίας, σε αναζήτηση εγωιστικής απόλαυσης. Το άγχος της ανασφάλειας –μιας ανασφάλειας που είναι πλέον κατάσταση υπαρξιακή– κάνει τον άνθρωπο να ζει σε κλίμα πανικού.
Αυτή η απουσία νοήματος ζωής συνιστά την πιο ριζική, την προσωπική κρίση του ανθρώπου. Σηματοδοτεί την υπαρξιακή του αποτυχία με όλες τις περαιτέρω τραγικές συνέπειες, την ανικανότητά του να αντισταθεί σε ό,τι τον ευτελίζει.
Έγινε πολύς λόγος στους έσχατους καιρούς για τη διαφθορά της δημόσιας ζωής και τη λεηλασία του κράτους. Η πάταξή της έγινε σημαία για τη διεκδίκηση της εξουσίας. Το αποτέλεσμα ήταν μια βαθύτερη και μεγαλύτερη διαφθορά και μια κοινωνία ζωσμένη στο μαγγανοπήγαδο μιας πολιτικής χωρίς οράματα, που αδυνατεί να καταλάβει ότι η διαφθορά είναι πράξη απόγνωσης, ένα κυνήγι ευτυχίας σ' έναν κόσμο που θεοποίησε την κατανάλωση. Όταν δεν υπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα από την κατανάλωση, όταν η οικονομική δύναμη και η επίδειξή της γίνονται ο μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε η διαφθορά είναι ο μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, αν δεν είσαι διεφθαρμένος, είσαι ανόητος.
Το κυνήγι της κατανάλωσης, που πηγάζει από μια ζωή χωρίς νόημα, μετέτρεψε τον άνθρωπο από ελεύθερη προσωπικότητα σε γρανάζι μιας απρόσωπης μηχανής. Η οικονομία δεν υπηρετεί πλέον τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος γίνεται απρόσωπο γρανάζι της οικονομίας, ο άνθρωπος έχει πλέον υποταχθεί σ' αυτήν. Το ερώτημα-δίλημμα του Ντοστογιέφσκι το βλέπουμε και σήμερα μπροστά μας. Ελευθερία ή ευτυχία.
Σήμερα ο άνθρωπος δικαίως τρέμει μήπως μειωθεί το εισόδημά του, αλλά δεν ανησυχεί το ίδιο για το έλλειμμα παιδείας που άφορα τα παιδιά του και δεν αγωνιά για τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου. Είμαστε μια χώρα που ίσως δεν είναι ελεύθερη πια, μια χώρα που ίσως στην ουσία διοικείται από άλλους, που φαίνεται να εκχώρησε την εθνική της κυριαρχία στα χέρια ξένων, αλλά αυτό δεν μας νοιάζει πλέον. Άραγε θα συνετισθεί ο λαός μας, θα καταλάβει πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η ώρα, γιατί κάποιοι τη χρησιμοποιούν για να αλλοιώσουν την πνευματική ταυτότητά του, να τον καταστήσουν οριστικά ξένο με τις ρίζες και την παράδοσή του; Η συζήτηση και μόνο για την αφαίρεση του Σταυρού και από τη σημαία της χώρας μας είναι ενδεικτική.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της πνευματικής κρίσης είναι η κατάσταση της Παιδείας στον τόπο μας. Εδώ το πιο τραγικό είναι ότι οι υπεύθυνοι της Πολιτείας αδυνατούν να συλλάβουν την ουσία της. Η Παιδεία στον τόπο μας έχει πλέον τελειώσει. Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα διαστρέφει συστηματικά και συνειδητά τον μαθητή, οι πνευματικοί άνθρωποι, αν υπάρχουν, σιωπούν, οι πνευματικές αξίες έχουν καταπέσει, τα πρότυπα έχουν χαθεί.
Για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές χρησιμοποιούμε συνήθως ένα ρήμα, το ρήμα «φορτώνω». Φορτώνουμε τον υπολογιστή με δεδομένα. Η σημερινή εκπαίδευση «φορτώνει» τον εγκέφαλο των παιδιών μας με ύλη. Το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί αγωνίζονται να τελειώσουν την ύλη. Αυτός είναι ο πρώτος και ο ύψιστος στόχος. Ο μαθητής, ως πρόσωπο, είναι απών από αυτήν την εκπαιδευτική διαδικασία. Τα παιδιά μας μέσα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο περνούν τα κρισιμότερα χρόνια της ζωής τους και το σημερινό σχολείο είναι απολύτως αδιάφορο για τον μαθητή ως πρόσωπο, για την ψυχή του. Το σημερινό σχολείο τεμαχίζει την προσωπικότητα του μαθητή, τον ακρωτηριάζει οντολογικά και τον διαστρέφει, έχοντάς τον μετατρέψει σε ηλεκτρονικό υπολογιστή στον οποίο το μόνο που έχει να προσφέρει είναι να τον «φορτώνει». Έτσι όμως του έχει αχρηστεύσει την κριτική ικανότητα. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σήμερα μόνο «σοφία και ηλικία», αλλά όχι «και χάριτι», και αυτό είναι το δράμα τους.
Με μια τέτοια στάση το σύνθημα του σημερινού υπουργείου Παιδείας, «πρώτα ο μαθητής», μόνο σαν κακόγουστο αστείο μπορεί να ηχήσει ή σαν πικρή ειρωνεία απέναντι στο πρόσωπο του μαθητή. Όταν το υπουργείο αναζητεί να συνδέσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση με την παραγωγή, κάτι που λογικά το κάνει η ανώτατη εκπαίδευση, όταν δεν καταλαβαίνει ότι η μέση εκπαίδευση πρέπει να συνδεθεί με την αγωγή και τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του μαθητή, όταν αχρηστεύει τη σύγχρονη εγκύκλιο παιδεία, τότε η Παιδεία στον τόπο μας είναι τελειωμένη και τότε συνειδητοποιεί κανείς και τη διαρκώς ογκούμενη αντίδραση των μαθητών, αλλά και την επικαιρότητα της Γραφικής ρήσης: «Ει το φως το έν σοι σκότος, το σκότος πόσον»;
Εκκλησιαστικές ευθύνες
Κατηγορηθήκαμε, όχι πάντα άδικα, για εκκοσμίκευση, η οποία συνιστά νοθεία της αυθεντικότητας. Οι του Ιερού Κλήρου όλων των βαθμίδων δεν ζήσαμε τον ασκητικό τρόπο ζωής, καθώς διδάσκει το Ευαγγέλιο, δεν δώσαμε πάντα το καλό παράδειγμα, όχι ευσεβιστικά και υποκριτικά, αλλά σαν ελεύθερη και συνειδητή επιλογή ενός τρόπου ζωής. Δεν θελήσαμε να είμαστε «οι άλλοι», οι μη συσχηματιζόμενοι με τον παρόντα κόσμο. Προκαλέσαμε με την οικονομική μας άνεση, με την προσχώρησή μας στην εκκοσμίκευση, με την απουσία της λιτότητας στις εκδηλώσεις μας και ενίοτε και στην αμφίεσή μας. Με την επιδίωξη της άνεσης ακόμη και στη μοναστική μας ζωή, με τη δυσκολία που δημιουργήσαμε στους απλούς ανθρώπους να μας προσεγγίσουν, κάποτε και με την ποιότητα της φιλανθρωπίας μας. Μιλήσαμε πολλές φορές για τα κανονικά μας δικαιώματα, σπάνια όμως για τις κανονικές μας ευθύνες. Συνερχόμεθα σε Συνόδους, αλλά θεωρούμε ότι οι συνοδικές αποφάσεις σταματούν στα όρια των Μητροπόλεών μας. Αλλά τότε γιατί συνερχόμεθα;
Αφήσαμε μια χαλαρότητα να μουδιάσει την πνευματική μας ζωή και θεωρήσαμε την ασκητικότητα ως άκρο και όχι ως το αυθεντικό εκκλησιαστικό ήθος. Ανεχθήκαμε συμπεριφορές Μονών, μοναχών και κληρικών, που λίγο απέχουν από το να είναι αντιεκκλησιαστικές, γιατί όχι και αντίχριστες. Γίναμε κάποιες φορές πομπώδεις, αλλά πολύ λίγο ουσιαστικοί και αυθεντικοί. Ο κηρυκτικός μας λόγος έχασε το πνευματικό του νεύρο. Εγκατέλειψε εν πολλοίς τη Θεολογία και την Κατήχηση, έχασε την επαφή με την πραγματικότητα και τον διάλογο με τις πνευματικές αναζητήσεις του σύγχρονου ανθρώπου.
Το πλέον οδυνηρό εξ όλων είναι ότι γίναμε στη συνείδηση του λαού, και όχι πάντοτε άδικα, μέρος του πολιτικού συστήματος που καταρρέει και κινδυνεύουμε να μας συμπαρασύρει. Ο ευσεβής λαός μάς κατηγορεί γι' αυτό και μας καταλογίζει ευθύνη, μας θεωρεί συνενόχους για την κατάσταση στην οποία ευρίσκεται η χώρα. Η ευθύνη μας δεν είναι ότι δεν αναχαιτίσαμε εμείς την κρίση, αλλά ότι δεν αντιδράσαμε, δεν αντισταθήκαμε, δεν ομολογήσαμε. Δεν σταθήκαμε δυστυχώς κριτικά, δηλαδή πνευματικά και όχι αντιπολιτευτικά, απέναντι στην εξουσία. Προσπαθήσαμε να την πείσουμε ότι είμαστε δικοί της, στηριχθήκαμε στα δεκανίκια της και τώρα εισπράττουμε οργή. Οι αντιτιθέμενοι στην Εκκλησία ευρίσκουν ευκαιρία να επιτεθούν με δριμύτητα εναντίον της, να απαιτούν τον χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, να προσπαθούν να εμφανίσουν την Εκκλησία ως εμπλεκόμενη με την πολιτική εξουσία και καταφέρνουν να πείθουν πολλούς. Ασφαλώς και δεν έχουν δίκαιο, αλλά και εμείς δεν προσέξαμε πάντα και όσο χρειαζόταν. Διεκδικούμε ως εξουσία, προσπαθούμε να πείσουμε την εξουσία ότι μας χρειάζεται και δίνουμε όπλα στα χέρια τους. Επιτρέψαμε τα πραγματικά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα να γίνουν εργαλείο στα χέρια των έμπορων της κατεδάφισης και δεν αντιδράσαμε άμεσα και δραστικά προς όλες τις κατευθύνσεις. Δείξαμε περίεργη ανοχή σε ηθικά σκάνδαλα. Δείξαμε ανοχή σε σημείο που άγγιξε την ΕΝΟΧΗ.
Ταλαιπωρήθηκε πολύ και επί πολύ χρόνο η Εκκλησία μας με την υπόθεση του πρ. Αττικής. Έχουμε τεράστια ευθύνη για τον πολυκαιρισμό της θλιβεράς και δυσωνύμου καταστάσεως. Κάναμε άτολμες κινήσεις, πήραμε περίεργες αποφάσεις, οχυρωθήκαμε πίσω από δικονομικούς όρους, δημιουργήσαμε περίεργα δικαστικά τετελεσμένα και εκτεθήκαμε, αρνηθήκαμε ένα γενναίο ξεκαθάρισμα, αφήσαμε επί μήνες οχετούς βρωμιάς διά της τηλοψίας να μολύνουν την ακοή και τη συνείδηση του πληρώματος, προκαλέσαμε με αποφάσεις που γέμισαν οργή τον πιστό λαό μας και χλεύη τους εναντίους, για να φθάσουμε στα γνωστά αδιέξοδα. Δεν είχαμε καθαρό λόγο.
Προκρίναμε, με αποφάσεις των οργάνων μας, το «φιλάδελφον» εις βάρος του φιλόθεου και του φιλάνθρωπου. Είναι σκληρά τα λόγια, αλλά αυτά μας καταμαρτυρούν οι δικοί μας άνθρωποι. Αφήσαμε απροστάτευτη την Εκκλησία του Χριστού να κατηγορείται από τους εναντίους.
Δεν προσέξαμε τις χειροτονίες των κληρικών μας. Κυκλοφορούν δυστυχώς θαρρετά και προκλητικά, όχι μόνο στους δρόμους αλλά και στον κυβερνοχώρο, κληρικοί που αδιάντροπα προσβάλλουν το τίμιο ράσο και τύπτουν τη συνείδηση του λαού. Δείχνουμε ανοχή σε ποικίλες εκτροπές κληρικών μας και με τον τρόπο αυτό αποθαρρύνουμε σοβαρούς ανθρώπους που θέλουν να διακονήσουν την Εκκλησία. Χρονίζουν οι δικαστικοί φάκελοι στο αρμόδιο γραφείο και κληρικοί που κατεσκανδάλισαν το πανελλήνιο δεν έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί από τα συνοδικά δικαστήρια τα οποία, με τη δική μας ευθύνη, κινούνται με βραδύτατους ρυθμούς.
Διδάσκουμε ότι η Εκκλησία είναι κλήρος και λαός. Το λαϊκό στοιχείο όμως δεν συμμετέχει πολύ ενεργά, δεν του αναθέσαμε ευθύνες και διακονίες οι οποίες του ανήκουν.
Δεν σταθήκαμε όσο έπρεπε κοντά στη νεολαία μας. Οι περισσότεροι από τους ενοριακούς μας ναούς δεν είναι φιλόξενοι χώροι για τα παιδιά και τους νέους μας. Δημιουργούμε χώρους για να προσφέρουμε καφέ στα μνημόσυνα, αλλά όχι χώρους για τα παιδιά μας. Μας ενοχλεί η παρουσία τους.
Φοβόμαστε μήπως μας λερώσουν τον χώρο και δεν σκεπτόμαστε την ταλαιπωρία των ψυχών τους. Οι Κατηχητές μας πολλές φορές περνούν δύσκολα με τα στελέχη των ναών μας. Δεν είναι άραγε ενδεικτικό ότι στη Σύνοδο των Εφήβων συμμετείχαν παιδιά μόνο από 20 Μητροπόλεις της Εκκλησίας μας, τη στιγμή κατά την οποία η απόφαση για τη συγκρότησή της ήταν απόφαση της Ιεράς Συνόδου;
Από την άλλη πλευρά, συμμετείχαν νέοι που πληροφορήθηκαν για την προσπάθεια αυτή της Εκκλησίας από το διαδίκτυο και δήλωσαν συμμετοχή και μας εξέπληξαν με τον ανεπιτήδευτο λόγο τους και τις ευχαριστίες τους, γιατί τους δώσαμε βήμα για να μιλήσουν. Δίνουμε την εντύπωση ότι έχουμε κουραστεί με τους νέους μας ή ότι είμεθα κλεισμένοι στην αυτάρκειά μας».
Και ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος έκλεισε τη συγκλονιστική τοποθέτηση ως εξής:
«Ζούμε σε ένα κράτος που αποδυναμώνεται η πολιτισμική του ταυτότητα. Ακούμε θεωρίες και κινήματα περί ενότητος, όπως ο οικουμενισμός, ο συγκρητισμός και η σχετικοποίηση των πάντων. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, η γλώσσα, η ιστορία, η ορθόδοξη πίστη, αυτή η βασική συνεκτική δύναμη της κοινωνίας, πλήττονται συστηματικά και συνειδητά από οργανωμένες ορατές και αόρατες δυνάμεις. Η Παιδεία στον τόπο μας όχι μόνο έχει τελειώσει, αλλά γίνεται και επικίνδυνη για τους τροφίμους της. Τα παιδιά μας στο διαδίκτυο γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες, γιατί δεν γνωρίζουν τη γλώσσα μας. Η εθνική μας συνείδηση πλήττεται, αλλά και υπονομεύεται. Η Εκκλησία μας πολεμείται ανοικτά πολλές φορές, αλλά και δόλια τις περισσότερες, ενώ φθείρεται μέσα από τη σχέση της με την εξουσία. Είναι πολύ σημαντικό να μη φοβηθούμε, αλλά να ετοιμαστούμε για το καινούργιο που έρχεται και που ήδη είναι παρόν. Ο Θεός δεν μας έδωσε “πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού”. Ευθύνη της Εκκλησίας είναι να καταθέτει την εμπειρία της και την αλήθειά της.
Πανεπιστημιακός καθηγητής λέγει σε ένα κείμενό του ότι η λέξη “κρίση” στα κινέζικα αποτελείται από δύο χαρακτήρες. Ο πρώτος σημαίνει κίνδυνος, ενώ ο δεύτερος δυνατότητα, ευκαιρία.
Ο κίνδυνος είναι μπροστά μας, τον ζούμε. Ας τον κάνουμε ευκαιρία για έξοδο, για άλλη ποιότητα ζωής. Σε αυτήν την πορεία η παρουσία της Εκκλησίας είναι κρίσιμη. Είναι η μόνη δυνατότητα και ο μόνος δρόμος για την έξοδο».
* Το παραπάνω κείμενο είναι η εισήγηση, του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου στην Ιεραρχία που συνεδρίασε την περασμένη εβδομάδα. Όπως σημειώνει, στον καταρτισμό των βασικών θέσεων υπήρξε συνεργασία με τους Μητροπολίτες Φθιώτιδος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, Ζακύνθου, Ναυπάκτου και Δημητριάδος. Το κεφάλαιο «Η Εκκλησία ως κρίση του κόσμου και η κρίση της Εκκλησίας» λόγω έλλειψης χώρου θα δημοσιευτεί σε επόμενο φύλλο.
ellinonea.blogspot.com
Αστυνομικός αρνήθηκε να παραλάβει την "Κάρτα του πολίτη" - Προσφυγή στο Ευρωπαικό Δικαστήριο - Έδωσε το παράδειγμα και για τους υπόλοιπους Έλληνες
Ο αστυνομικός, που είναι πατέρας δύο παιδιών, παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόλυσης και ενώπιον των ανώτατων αξιωματικών που το αποτελούν, δήλωσε ότι για θρησκευτικούς λόγους αρνείται να παραλάβει την κάρτα.
Το συμβούλιο αποφάσισε να αποτάξει από την ΕΛΑΣ τον αστυνομικό, καθώς η άρνηση παραλαβής δημόσιου εγγράφου πιστοποίησης ταυτότητας συνιστά βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα για αστυνομικό, ωστόσο ο δικηγόρος του δηλώνει ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διότι όπως ισχυρίζεται παραβιάστηκε η αρχή του Συντάγματος για την ελευθερία του θρησκεύεσθαι
Αστυνομικός αρνήθηκε να παραλάβει την "Κάρτα του πολίτη" - Προσφυγή στο Ευρωπαικό Δικαστήριο - Έδωσε το παράδειγμα και για τους υπόλοιπους Έλληνες
Ο αστυνομικός, που είναι πατέρας δύο παιδιών, παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόλυσης και ενώπιον των ανώτατων αξιωματικών που το αποτελούν, δήλωσε ότι για θρησκευτικούς λόγους αρνείται να παραλάβει την κάρτα.
Το συμβούλιο αποφάσισε να αποτάξει από την ΕΛΑΣ τον αστυνομικό, καθώς η άρνηση παραλαβής δημόσιου εγγράφου πιστοποίησης ταυτότητας συνιστά βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα για αστυνομικό, ωστόσο ο δικηγόρος του δηλώνει ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διότι όπως ισχυρίζεται παραβιάστηκε η αρχή του Συντάγματος για την ελευθερία του θρησκεύεσθαι
Αστυνομικός αρνήθηκε να παραλάβει την "Κάρτα του πολίτη" - Προσφυγή στο Ευρωπαικό Δικαστήριο - Έδωσε το παράδειγμα και για τους υπόλοιπους Έλληνες
Ο αστυνομικός, που είναι πατέρας δύο παιδιών, παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόλυσης και ενώπιον των ανώτατων αξιωματικών που το αποτελούν, δήλωσε ότι για θρησκευτικούς λόγους αρνείται να παραλάβει την κάρτα.
Το συμβούλιο αποφάσισε να αποτάξει από την ΕΛΑΣ τον αστυνομικό, καθώς η άρνηση παραλαβής δημόσιου εγγράφου πιστοποίησης ταυτότητας συνιστά βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα για αστυνομικό, ωστόσο ο δικηγόρος του δηλώνει ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διότι όπως ισχυρίζεται παραβιάστηκε η αρχή του Συντάγματος για την ελευθερία του θρησκεύεσθαι
Με απέταξαν γιατί είμαι χριστιανός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ !
O αστυνομικός Δημήτρης Ανδρεάκος μιλάει αποκλειστικά στον «ΕΚ»Αρχιφύλακας χωρίς κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Αρνήθηκε απλά να παραλάβει την νεά κάρτα του πολίτη επειδή αντιβαίνει στα θρησκευτικά του πιστεύω. Δεν είναι μόνος, δεκάδες άλλοι συνάδελφοι του καλούνται να υποστούν το φάσμα της νεοταξικής ιεράς εξέτασης. Μαζί τους από τον νεό χρόνο και όλοι οι Έλληνες πολίτες. Διαβάστε στον «ΕΚ» που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Οκτωβρίου όλο το παρασκήνιο της συγκεκριμένης υπόθεσης και όσα δεν μας λένε για την νεα κάρτα του πολίτη.
Κύριε Ανδρεάκο,κατ΄ αρχήν αν γνωρίζατε από την αρχή την έκβαση της υπόθεσής σας, θα το ξανακάνατε;
Θα αρνούσασταν και πάλι να πάρετε την κάρτα; Βέβαια, και τους το είπα και στο συμβούλιο. Οποιοδήποτε έγγραφο και να μου χορηγηθεί, που έχει την ίδια υφή, θα το αρνηθώ.
Πώς αντιμετωπίζετε την απόταξή σας;
Πώς να το αντιμετωπίσω; Ήρεμα, ήσυχος, περιμένω επίσημα τα χαρτιά και από εκεί και πέρα θα κοιτάξω να βρω κάποια άλλη εργασία για να ζήσω. Θα αγωνιστώ δικαστικώς με τον κ. Ζωγράφο για τα δικαιώματά μας.
Πώς κρίνετε την απόφαση του συμβουλίου;
Είναι η αρχή μιας νέας εποχής για όλους μας. Είναι όμως και αρχή αφύπνισης για όλους μας.
Υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοί σας, που θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση;
Λίγο πιο καθυστερημένα από εμένα, θα έλθουν και αυτοί στην θέση μου. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς. Υπολογίζω: 100, 200 άτομα, 1000! Πολλοί περισσότεροι θα έχουν συνειδησιακό πρόβλημα και για να μην χάσουν την θέση τους, θα το δεχθούν.
Με απέταξαν γιατί είμαι χριστιανός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ !
O αστυνομικός Δημήτρης Ανδρεάκος μιλάει αποκλειστικά στον «ΕΚ»Αρχιφύλακας χωρίς κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Αρνήθηκε απλά να παραλάβει την νεά κάρτα του πολίτη επειδή αντιβαίνει στα θρησκευτικά του πιστεύω. Δεν είναι μόνος, δεκάδες άλλοι συνάδελφοι του καλούνται να υποστούν το φάσμα της νεοταξικής ιεράς εξέτασης. Μαζί τους από τον νεό χρόνο και όλοι οι Έλληνες πολίτες. Διαβάστε στον «ΕΚ» που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Οκτωβρίου όλο το παρασκήνιο της συγκεκριμένης υπόθεσης και όσα δεν μας λένε για την νεα κάρτα του πολίτη.
Κύριε Ανδρεάκο,κατ΄ αρχήν αν γνωρίζατε από την αρχή την έκβαση της υπόθεσής σας, θα το ξανακάνατε;
Θα αρνούσασταν και πάλι να πάρετε την κάρτα; Βέβαια, και τους το είπα και στο συμβούλιο. Οποιοδήποτε έγγραφο και να μου χορηγηθεί, που έχει την ίδια υφή, θα το αρνηθώ.
Πώς αντιμετωπίζετε την απόταξή σας;
Πώς να το αντιμετωπίσω; Ήρεμα, ήσυχος, περιμένω επίσημα τα χαρτιά και από εκεί και πέρα θα κοιτάξω να βρω κάποια άλλη εργασία για να ζήσω. Θα αγωνιστώ δικαστικώς με τον κ. Ζωγράφο για τα δικαιώματά μας.
Πώς κρίνετε την απόφαση του συμβουλίου;
Είναι η αρχή μιας νέας εποχής για όλους μας. Είναι όμως και αρχή αφύπνισης για όλους μας.
Υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοί σας, που θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση;
Λίγο πιο καθυστερημένα από εμένα, θα έλθουν και αυτοί στην θέση μου. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς. Υπολογίζω: 100, 200 άτομα, 1000! Πολλοί περισσότεροι θα έχουν συνειδησιακό πρόβλημα και για να μην χάσουν την θέση τους, θα το δεχθούν.
Με απέταξαν γιατί είμαι χριστιανός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ !
O αστυνομικός Δημήτρης Ανδρεάκος μιλάει αποκλειστικά στον «ΕΚ»Αρχιφύλακας χωρίς κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Αρνήθηκε απλά να παραλάβει την νεά κάρτα του πολίτη επειδή αντιβαίνει στα θρησκευτικά του πιστεύω. Δεν είναι μόνος, δεκάδες άλλοι συνάδελφοι του καλούνται να υποστούν το φάσμα της νεοταξικής ιεράς εξέτασης. Μαζί τους από τον νεό χρόνο και όλοι οι Έλληνες πολίτες. Διαβάστε στον «ΕΚ» που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Οκτωβρίου όλο το παρασκήνιο της συγκεκριμένης υπόθεσης και όσα δεν μας λένε για την νεα κάρτα του πολίτη.
Κύριε Ανδρεάκο,κατ΄ αρχήν αν γνωρίζατε από την αρχή την έκβαση της υπόθεσής σας, θα το ξανακάνατε;
Θα αρνούσασταν και πάλι να πάρετε την κάρτα; Βέβαια, και τους το είπα και στο συμβούλιο. Οποιοδήποτε έγγραφο και να μου χορηγηθεί, που έχει την ίδια υφή, θα το αρνηθώ.
Πώς αντιμετωπίζετε την απόταξή σας;
Πώς να το αντιμετωπίσω; Ήρεμα, ήσυχος, περιμένω επίσημα τα χαρτιά και από εκεί και πέρα θα κοιτάξω να βρω κάποια άλλη εργασία για να ζήσω. Θα αγωνιστώ δικαστικώς με τον κ. Ζωγράφο για τα δικαιώματά μας.
Πώς κρίνετε την απόφαση του συμβουλίου;
Είναι η αρχή μιας νέας εποχής για όλους μας. Είναι όμως και αρχή αφύπνισης για όλους μας.
Υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοί σας, που θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση;
Λίγο πιο καθυστερημένα από εμένα, θα έλθουν και αυτοί στην θέση μου. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς. Υπολογίζω: 100, 200 άτομα, 1000! Πολλοί περισσότεροι θα έχουν συνειδησιακό πρόβλημα και για να μην χάσουν την θέση τους, θα το δεχθούν.
Με απέταξαν γιατί είμαι χριστιανός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ! O αστυνομικός Δημήτρης Ανδρεάκος μιλάει αποκλειστικά στον «ΕΚ» Αρχιφύλακας χωρίς κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Αρνήθηκε απλά να παραλάβει την νεά κάρτα του πολίτη επειδή αντιβαίνει στα θρησκευτικά του πιστεύω. Δεν είναι μόνος, δεκάδες άλλοι συνάδελφοι του καλούνται να υποστούν το φάσμα της νεοταξικής ιεράς εξέτασης. Μαζί τους από τον νεό χρόνο και όλοι οι Έλληνες πολίτες. Διαβάστε στον «ΕΚ» που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Οκτωβρίου όλο το παρασκήνιο της συγκεκριμένης υπόθεσης και όσα δεν μας λένε για την νεα κάρτα του πολίτη. Κύριε Ανδρεάκο,κατ΄ αρχήν αν γνωρίζατε από την αρχή την έκβαση της υπόθεσής σας, θα το ξανακάνατε; Θα αρνούσασταν και πάλι να πάρετε την κάρτα; Βέβαια, και τους το είπα και στο συμβούλιο. Οποιοδήποτε έγγραφο και να μου χορηγηθεί, που έχει την ίδια υφή, θα το αρνηθώ. Πώς αντιμετωπίζετε την απόταξή σας; Πώς να το αντιμετωπίσω; Ήρεμα, ήσυχος, περιμένω επίσημα τα χαρτιά και από εκεί και πέρα θα κοιτάξω να βρω κάποια άλλη εργασία για να ζήσω. Θα αγωνιστώ δικαστικώς με τον κ. Ζωγράφο για τα δικαιώματά μας. Πώς κρίνετε την απόφαση του συμβουλίου; Είναι η αρχή μιας νέας εποχής για όλους μας. Είναι όμως και αρχή αφύπνισης για όλους μας. Υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοί σας, που θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση; Λίγο πιο καθυστερημένα από εμένα, θα έλθουν και αυτοί στην θέση μου. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς. Υπολογίζω: 100, 200 άτομα, 1000! Πολλοί περισσότεροι θα έχουν συνειδησιακό πρόβλημα και για να μην χάσουν την θέση τους, θα το δεχθούν.
Με απέταξαν γιατί είμαι χριστιανός ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ !
O αστυνομικός Δημήτρης Ανδρεάκος μιλάει αποκλειστικά στον «ΕΚ»Αρχιφύλακας χωρίς κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Αρνήθηκε απλά να παραλάβει την νεά κάρτα του πολίτη επειδή αντιβαίνει στα θρησκευτικά του πιστεύω. Δεν είναι μόνος, δεκάδες άλλοι συνάδελφοι του καλούνται να υποστούν το φάσμα της νεοταξικής ιεράς εξέτασης. Μαζί τους από τον νεό χρόνο και όλοι οι Έλληνες πολίτες. Διαβάστε στον «ΕΚ» που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Οκτωβρίου όλο το παρασκήνιο της συγκεκριμένης υπόθεσης και όσα δεν μας λένε για την νεα κάρτα του πολίτη.
Κύριε Ανδρεάκο,κατ΄ αρχήν αν γνωρίζατε από την αρχή την έκβαση της υπόθεσής σας, θα το ξανακάνατε;
Θα αρνούσασταν και πάλι να πάρετε την κάρτα; Βέβαια, και τους το είπα και στο συμβούλιο. Οποιοδήποτε έγγραφο και να μου χορηγηθεί, που έχει την ίδια υφή, θα το αρνηθώ.
Πώς αντιμετωπίζετε την απόταξή σας;
Πώς να το αντιμετωπίσω; Ήρεμα, ήσυχος, περιμένω επίσημα τα χαρτιά και από εκεί και πέρα θα κοιτάξω να βρω κάποια άλλη εργασία για να ζήσω. Θα αγωνιστώ δικαστικώς με τον κ. Ζωγράφο για τα δικαιώματά μας.
Πώς κρίνετε την απόφαση του συμβουλίου;
Είναι η αρχή μιας νέας εποχής για όλους μας. Είναι όμως και αρχή αφύπνισης για όλους μας.
Υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοί σας, που θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση;
Λίγο πιο καθυστερημένα από εμένα, θα έλθουν και αυτοί στην θέση μου. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς. Υπολογίζω: 100, 200 άτομα, 1000! Πολλοί περισσότεροι θα έχουν συνειδησιακό πρόβλημα και για να μην χάσουν την θέση τους, θα το δεχθούν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Ο Παντοδυμος να σας δινει δυναμη και κουραγιο και συντομα στην αγκαλια της μανουλας σου και του Πατρος σου.